SOWA OPAC : Powiatowa i Gminna Biblioteka Publiczna w Jerzmanowicach

22 wyniki

Pozostałe zbiory

W koszyku

oceń

Wielki Głód na Ukrainie 1932-1933 / Instytut Pamięci Narodowej - Komisja Ścigania Zbrodni Przeciwko Narodowi Polskiemu. Oddział w Krakowie. - Kraków : Instytut Pamięci Narodowej, [2007]. - 1 dysk optyczny (CD-ROM) : kolor ; 12 cm.

Forma i typ

Pliki i bazy danych Publikacje naukowe

Temat

1901-2000 1918-1939 Wielki głód na Ukrainie (1932-1933) Kolektywizacja rolnictwa Głód Ludobójstwo Propaganda Kłamstwo Ukraina

Gatunek

Katalog wystawy Dokumenty elektroniczne

Dziedzina i ujęcie

Historia

Cyfrowy zapis wystawy, możliwy do odtworzenia za pomocą przeglądarki internetowej.

Wielki Głód był faktycznie ludobójstwem dokonanym na narodzie ukraińskim. Przez cały czas jego trwania oficjalnie utrzymywano, że „żadnego głodu nie było”, a propaganda sowiecka nieustannie głosiła, jak to „wspaniale” żyje się kołchoźnikom i uczciwie pracującym chłopom w państwie sowieckim. Kiedy dziesiątki tysięcy ludzi umierały z głodu, sowieci wysyłali na wieś zespoły muzyczne i teatralne, jak podkreślano – dla „ukulturalnienia chłopów”. W kinach pokazywano kołchoźnikom filmy, których najczęstszym motywem przewodnim było wykonanie dyrektywy Stalina o „uczynieniu wszystkich kołchoźników zamożnymi” oraz „ukazanie olbrzymich zdobyczy socjalizmu”. W każdej gazecie sowieckiej z tamtego okresu można znaleźć teksty na temat „dostatniego życia kołchozowego”. Propagandzie sowieckiej przysłużyli się także niektórzy sympatycy ZSRS – dziennikarze (Walter Duranty), politycy (francuski premier Edouard Herriot), pisarze (noblista George Bernard Shaw), którzy byli na Ukrainie w okresie trwania Wielkiego Głodu, a następnie publicznie głosili rzekome szczęście i dostatek. Przywrócenie pamięci o Wielkim Głodzie na Ukrainie w latach 1932–1933, jako bezprecedensowej zbrodni totalitarnego systemu komunistycznego przeciwko narodowi ukraińskiemu, wreszcie przybliżenie tego tematu opinii publicznej oraz uznanie przez międzynarodową społeczność wydarzeń z lat 1932–1933 za jedną z najbardziej okrutnych zbrodni popełnionych w XX wieku w Europie jest celem ekspozycji. Posłużono się przy tym dokumentacją archiwalną, w dużej mierze odtajnioną niedawno przez Służbę Bezpieczeństwa Ukrainy.

Podczas Wielkiego Głodu na Ukrainie zmarło co najmniej 3,5 mln osób. Głód z lat 1932–1933 nie nastąpił na skutek kataklizmu, lecz był konsekwencją decyzji Józefa Stalina i działań sowietów. Komuniści nigdy nie przyznali się do jego wywołania ani istnienia. Odmawiali konsekwentnie przyjęcia pomocy z zagranicy – zarówno od organizacji ukraińskich, jak i międzynarodowych. Skądinąd większość państw zachodnioeuropejskich chciała zachować jak najlepsze stosunki z ZSRS ze względów gospodarczych. Głód uznawano na ogół za wewnętrzną sprawę imperium sowieckiego.

dostępna do wypożyczenia

1 placówka posiada w zbiorach tę pozycję. Rozwiń informację, by zobaczyć szczegóły.

Biblioteka Przeginia

Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. MM [lok. Wypożyczalnia] (1 egz.)

Pozostałe zbiory

W koszyku

oceń

Zrzeszenie "Wolność i Niezawisłość" w służbie Niepodległej / Instytut Pamięci Narodowej - Komisja Ścigania Zbrodni Przeciwko Narodowi Polskiemu. Oddział w Krakowie. - Kraków : Instytut Pamięci Narodowej, [2008]. - 1 dysk optyczny (CD-ROM) : kolor ; 12 cm.

Forma i typ

Pliki i bazy danych Publikacje naukowe

Temat

Wolność i Niezawisłość Ruch oporu Komunizm Polityka wewnętrzna Historia wizualna

Gatunek

Katalog wystawy Dokumenty elektroniczne

Dziedzina i ujęcie

Historia

Cyfrowy zapis wystawy, możliwy do odtworzenia za pomocą przeglądarki internetowej. Wernisaż 26 września 2005 roku.

Data pierwszej publikacji ustalona na podstawie katalogu PBW w Krakowie.

2 września 1945 r., w Warszawie, powołano do życia Zrzeszenie „Wolność i Niezawisłość”. Ścisłe kierownictwo Zrzeszenia tworzyli J. Rzepecki „Ślusarczyk” (prezes), Janusz Bokszczanin (wiceprezes), Tadeusz Jachimek „Ninka” (sekretarz generalny), Antoni Sanojca „Skaleń”, Franciszek Niepokólczycki „Halny”, Jan Szczurek-Cergowski „Sławbor”, Józef Rybicki „Maciej”. Wkrótce opublikowano w konspiracyjnej prasie, przeredagowaną przez Jana Rzepeckiego, „Deklarację Ideową WiN”. Organizacja przejęła dużą część dotychczasowych struktur podziemnych i szybko rozrosła się do ok. 20 tys. członków. Formalnie niezależna od rządu polskiego na uchodźctwie, przekazywała na Zachód uzyskane materiały dotyczące sytuacji politycznej, gospodarczej i militarnej w kraju. Głównym celem politycznym Zrzeszenia było doprowadzenie do wolnych wyborów (zagwarantowanych przez Wielką Trójkę w Jałcie) i przekazanie struktur organizacyjnych legalnym władzom Rzeczypospolitej.

dostępna do wypożyczenia

1 placówka posiada w zbiorach tę pozycję. Rozwiń informację, by zobaczyć szczegóły.

Biblioteka Przeginia

Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. MM [lok. Wypożyczalnia] (1 egz.)